Klein Engelenburg op een doordeweekse ochtend...
In de gangen van het statige landhuis kuieren bewoners op weg naar hun ontbijtplek. De geur van verse koffie en dito jus d’Orange prikkelt de neus. Twee dames genieten al van hun gekookt eitje. Zo van buiten lijkt het landgoed een vredig oord, waar de bewoners zich omringen door zorg en een tikje luxe. Maar achter de schermen is er van rust geen sprake, het gonst van de acties, afspraken, disciplines en controles.
De sfeer is gemoedelijk
In de huidige tijd is het voeren van een zorgcentrum een heuse klus. Optimale zorg bieden en tegelijkertijd voldoen aan de eisen die zorgverzekeraar en overheid stellen, ik geef het je te doen! Het zorgcentrum dat ambities waar wil maken wordt in mijn ogen steeds meer een mengeling van ziekenhuis, vliegveld en beursgenoteerd bedrijf. De link naar het ziekenhuis is op zich een logische. Je verleent zorg aan de oudere mens in een prettige omgeving. Om de omgeving zo vriendelijk te houden bied je faciliteiten die de keerzijde van het ouder worden, de gebreken, zo onopvallend mogelijk wegneemt. Als onbevooroordeeld bezoeker merk je iets van die zorg door het aantal geparkeerde rolstoelen en gecontroleerde in- en uitgangen, maar verder is de sfeer gemoedelijk.
De ‘reizigers’
De link naar een vliegveld lijkt daarentegen niet zo voor de hand liggend, maar een kijkje achter de schermen maakt de vergelijking duidelijk. Op dit verzamelpunt worden enorm veel verschillende logistieke disciplines onder soms sterk wisselende omstandigheden uitgevoerd. Er zijn veel soorten ‘reizigers’ die met verschillende doelen neerstrijken op een centraal punt. Je hebt mensen die voor enkele dagen logies in het zorghotel nemen, bijvoorbeeld omdat ze willen aansterken na een zware operatie of even geen mantelzorg hoeven in te schakelen. Daarnaast is een grote groep vaste bewoners die met minder zware of juist hele zware ‘beperkingen’, zowel geestelijk als lichamelijk, hun intrek hebben. Velen hebben ten opzichte van elkaar tegengestelde wensen, die toch op de centrale plek doorgaans vervuld worden. Langs, om en met deze groep Klein Engelenburg-bewoners trekt een heel leger van toeleveranciers, verzorgers, activiteitenbegeleiders, schoonmakers, keukenpersoneel en controleurs voorbij, zij zorgen voor het soepel functioneren van het geheel. De dynamiek bestaat uit het ‘just in time’ leveren van complexe zorg, maaltijden (met dieet), hygiëne, entertainment, rust en regelmaat.
Oordeel
De vergelijking met een beursgenoteerd bedrijf tot slot is eenvoudig te begrijpen als je weet hoe scherp beursgenoteerde bedrijven worden gecontroleerd. Accountants, fiscalisten, juristen maar ook criticasters als zorgverzekeraars, inspecties, overheden, en media kijken van buitenaf toe en hebben permissie een oordeel geven over het reilen en zeilen van de onderneming. De ‘aandeelhouder’, lees de familie van de bewoners, is ook zeer sterk betrokken bij het wel en wee van vader of moeder en mag dus ook een warm oordeel hebben over Klein Engelenburg.
U begrijpt het, deze drie-eenheid bruist, stuurt, corrigeert en past aan, maar treedt nooit op de voorgrond. Kopje koffie op een rustige ochtend? Met alle plezier!
Marga van den Tweel | Locatiemanager Landgoed Klein Engelenburg
Wilt u ongeveer zes keer per jaar onze nieuwsbrief ontvangen?
Vult u dan uw gegevens in.