"Er zijn altijd activiteiten waar je aan mee kan doen, maar je kan dus ook gewoon rustig gaan zitten en luisteren naar mooie muziek. Ik ben echt onvoorstelbaar blij dat ik hier woon."
De heer van der Linden (1928) woont sinds augustus 2015 op woonzorglocatie De Sterreschans in Nijmegen. De heer is geboren in Purmerend en op jonge leeftijd naar Venray verhuisd. Daar heeft hij een mooie carrière gehad als directeur van het Venray ziekenhuis en vervolgens, na de fusie, als directeur van Viecuri ziekenhuizen (fusering ziekenhuizen Venlo en Venray). Samen met zijn vrouw en drie kinderen woonden ze in een mooi huis midden in de bossen, dichtbij het ziekenhuis.
Toen mevrouw van der Linden in 2010 kwam te overlijden heeft de heer nog 5 jaar zelfstandig in Venray gewoond. Totdat hij op een avond, een paar dagen voor kerst, op zijn gladde oprit uitgleed en pas een klein uur later werd gevonden door voorbijgangers. “Achteraf een beetje stom van me, want ik had gewoon zo’n alarmknop om mijn nek, was ik helemaal vergeten!” Aldus de heer van der Linden.
Hij is diezelfde avond in bed geholpen en de volgende dag toch maar naar het ziekenhuis gegaan vanwege pijn in zijn heup. Meneer bleek een gebroken heup te hebben. Hij werd opgenomen (in zijn voormalige eigen ziekenhuis) en halverwege januari 2015 kreeg hij een nieuwe heup.
Voor de revalidatie werd meneer overgebracht naar een centrum in Beek-Ubbergen, naast Nijmegen. Zijn zoon woont hier ook, dus dat was wel zo prettig. De heer vertelt; “Daar waren ze behoorlijk streng voor me, want er werd al vrij snel tegen mij gezegd ‘Meneer van der Linden, u bent inmiddels zo verzwakt, wij zullen het niet toestaan dat u terug gaat naar uw eigen huis in Venray. U zult iets moeten zoeken waar u de zekerheid heeft van 24 uur zorg in een eigen appartement’. Ik was het hier natuurlijk eerst helemaal niet mee eens. Al mijn vrienden in Venray verwachtten natuurlijk ook dat ik gewoon terugkwam! Maar uiteindelijk zag ik zelf ook wel in dat ze gelijk hadden. Als er nu weer iets met me zou gebeuren, wie zou me dan helpen?” Uiteindelijk accepteerde de heer dat hij op zoek moest naar een andere plek om te wonen en zette zijn drie kinderen aan het werk.
Al vrij snel hadden zijn zoons en dochter een goede locatie gevonden en werd vader meegenomen voor een rondleiding. Daar ontmoette hij voormalig locatiemanager Lex Corbijn. De heer van der Linden; “Na een heel goed gesprek zei ik tegen de kinderen ‘Jongens, jullie kunnen me nog meer laten zien, maar met deze meneer kan ik heel goed contact zoeken, dus dit zal wel een prima tent zijn. Ik wil hier wonen’.”
Inmiddels woont de heer van der Linden al een aantal maanden met veel plezier in De Sterreschans. Naast het vele wandelen wat de heer bijna dagelijks buiten doet, is hij ook steeds meer geïnteresseerd in de activiteiten die de locatie organiseert. Zo heeft hij al even gekeken bij het bridgeclub en gaat hij binnenkort bij de heren kijken die met elkaar biljarten. “Dat heb ik vroeger ook wel gedaan, maar nu al zo lang niet meer. Ik ga eerst eens kijken of ze niet al te goed zijn, want dan kan ik weleens meedoen. Wellicht vinden ze een nieuwe leerling op oude leeftijd wel leuk om erbij te hebben” lacht de heer.
“Ook probeer ik nu regelmatig mee te doen aan het gymnastiek uurtje. Beetje rekken en strekken, daarna een beetje werken met die benen. Harstikke goed om dat lichaam in beweging te houden, anders word je zo lui als een marmot.” Daarnaast gaat de heer elke vrijdagmiddag naar het concert op de locatie. De heer vervolgt; “Het is erg afwisselend en dat is mooi. Ik ging vroeger wel eens naar een concert in Amsterdam met mijn vrouw. Dat is het prettige van De Sterreschans; Er zijn overal activiteiten waar je je kan melden om mee te doen, maar je kan dus ook gewoon rustig gaan zitten en luisteren naar mooie muziek. Ik ben echt onvoorstelbaar blij dat ik hier woon.”
De heer van der Linden; “Eigenlijk heb ik helemaal geen heimwee. Ik heb besloten om het advies van de revalidatiekliniek te volgen en toen ik eenmaal hier was, dacht ik; Jeetje, wat is dit fijn zeg. Zalig wonen, met een prachtig uitzicht op de binnentuin. Je wordt hier zo fijn ontvangen. Het personeel van hoog tot laag geef ik alle lof. Ik noem ze maar even verpleegkundigen, maar je ziet niet dat het verpleegkundigen zijn, zo keurig gekleed en ze helpen je aan alle kanten meteen. Er is altijd een luisterend oor. En een klap op je schouder van de locatiemanager als hij je ziet, nou daar hou ik van!”
Wilt u ongeveer zes keer per jaar onze nieuwsbrief ontvangen?
Vult u dan uw gegevens in.