Chef-kok Ivo

Hoe ben je bij Domus Magnus terecht gekomen?

“Ik kom uit de partycatering wereld en wilde graag op een leuk niveau koken. Bij mijn sollicitatie vertelde ik dat ik toe was aan wat meer regelmaat en graag met ouderen wilde werken. Ik mocht eerst bij de Magistraat aan de slag en heb uiteindelijk twee jaar op die locatie gewerkt. Toen kwam er op Slingerbosch een plek vrij en ging ik daarheen. Dit was even wennen, want ik ging van een keuken voor 35 zorgappartementen naar een keuken voor 16 appartementen. Dat vergt een andere manier van werken. Uiteindelijk heb ik het daar heel fijn en gezellig gehad met het team, de groep bewoners en met locatiemanager Gerjanneke.”

En nu de allernieuwste locatie: Het Sint Jozefpaviljoen! Waarom koos je voor die stap?

“Ik woon in Dordrecht en Het Sint Jozefpaviljoen is in Gouda, dus dat is qua ligging ideaal. Er werd bij me gepolst of ik het zag zitten om daar de keuken en het keukenteam op te zetten. Ik vond dat echt een compliment dat ze aan mij dachten en mij benaderden. Na even nadenken besloot ik dat ik veel zin had in die nieuwe uitdaging. Zodoende ben ik er helemaal voor gegaan. Ik heb nu leuk contact met lokale bakkers en ondernemers waar we de (streek)producten van afnemen.”

Hoe heb je de eerste periode ervaren?

“De eerste maanden zitten er nu op. Deze periode was leuk en tegelijkertijd best pittig. Ik ben bijvoorbeeld druk geweest met nieuwe collega’s aannemen en inwerken, ze laten wennen aan onze manier van denken en doen. De keuken is natuurlijk helemaal nieuw en heb ik zelf mogen uitzoeken, net zoals alle servies en kookgerei. Dat is hartstikke fijn, maar in het begin loop je toch tegen dingen aan die nét niet lekker werken. En je bent in zo’n periode ook heel druk met randzaken zoals bestellingen, leveranciers en administratie. Maar het staat nu allemaal wel. Nu komt de periode dat er steeds meer bewoners bij komen, dus dan kunnen we weer flink aan de bak in de keuken.”

Waarom werk je graag met ouderen?

“Als kind zijnde sliep ik heel vaak bij mij oma. Het gevoel dat ik daardoor krijg bij ouderen, is een stukje veiligheid en geborgenheid. Het voelt vertrouwd en het contact haalt ‘de ondeugende kleinzoon’ in mij naar boven. Ik kan heerlijk met de bewoners dollen maar tegelijkertijd een luisterend oor bieden. Ze vinden het prachtig als ik bijvoorbeeld achtergrondverhalen vertel over gerechten of de ingrediënten. Het haalt herinneringen naar boven en zorgt voor gespreksstof.”

Hoe zorg jij ervoor dat de bewoners tevreden zijn?

“Ik communiceer met ze. Ik ga letterlijk bij ze aan tafel zitten en vragen of het heeft gesmaakt en wat ze er lekker of minder lekker aan vonden. Ik weet de individuele wens van de bewoner en wie een grote eter is en wie voldoende heeft aan een kleinere portie. Ik probeer met de gerechten de emoties en het thuisgevoel los te maken. Herinneringen op te halen. Denk aan gebakken aardappelen op de ouderwetse manier, een kroketje op zaterdagmiddag en een vers afgebakken croissantje of koffiebroodje op zondagochtend. Daar genieten de bewoners én de gasten enorm van.”

Wat eet de kok zelf het liefste?

“Meestal eet ik rijst, groenten en een beetje vlees. Heel eenvoudig, maar goed voor het lichaam. Maar echt genieten kan ik van een lasagne of een biefstuk met gebakken paddenstoelen. Desserts sla ik over, anders moet ik nóg vroeger op voor de sportschool ;)”.