Een verhuizing stond bij meneer en mevrouw Neill-Meijer helemaal niet op de planning. Toen het echtpaar uit pure belangstelling een open dag bezocht, namen zij een spontaan besluit: hier gaan wij wonen! Inmiddels hebben zij, samen met hun muziekinstrumenten en hobbygereedschappen, hun intrek genomen in De Sterreschans.
“De open dag bezochten we puur uit belangstelling. We woonden hier drie kilometer vandaan in een fijn huis met een grote tuin. De Sterreschans kenden we natuurlijk van naam, het is het oude schippersinternaat en bekend in Nijmegen. We bekeken tijdens die open dag een aantal appartementen. De toenmalige locatiemanager vertelde ons dat er nog een groter en mooier appartement beschikbaar kwam. Daar wilden we graag een kijkje nemen. Vervolgens stonden wij hier, keken elkaar aan zeiden tegen elkaar: Dit is het, hier willen we wonen. Is dat geen wonder?”
Meneer en mevrouw namen ruim de tijd voor de verhuizing. Zij huurden het appartement in de lente van 2019 met het idee er het eind van dat jaar in te trekken. Omdat ze geen auto rijden, hebben ze een groot deel van hun spullen met de fietskar verhuisd. Dat was ook voor medebewoners van De Sterreschans een belevenis, want meneer bouwde zelf draaiorgels en bracht die te voet. “In september kwam de verhuiswagen met de andere muziekinstrumenten en besloten we dat er geen reden meer was om te wachten. Nu wonen we hier met zoveel plezier. We hebben geen spijt en dat zullen we ook niet krijgen. De sfeer is hier goed, de zorg is perfect en je voelt de liefde voor elkaar”.
Mevrouw Neill-Meijer: “Het raakt mij dat er vandaag in de krant weer een artikel staat over ouderen die in het ziekenhuis liggen, maar die er niet horen. Mijn man en ik hebben echt het gevoel ‘Wij zijn op tijd’. Als er iets met ons gebeurt, dan krijgen we zorg. En dan zijn we niet afhankelijk van buren of thuiszorg of wat dan ook. We hebben in onze omgeving ook gezien dat mensen te laat waren. Dan vallen ze en dan duurt het zo lang voor ze ergens terecht kunnen. Sommige van onze vrienden vroegen zich in het begin af of we hier echt zouden blijven. Nu geven ze ons groot gelijk”.
Mevrouw is erg muzikaal en heeft diverse bijzondere instrumenten in het appartement staan, waaronder een kistorgel, klavecimbel, spinet en een zogenaamde tafelpiano. De wekelijkse concerten zijn daarom zeer aan haar besteed. Daarnaast organiseert zij met enige regelmaat een lezing over muziek voor haar medebewoners. “Dat is zo leuk om voor te bereiden. Ik geniet ervan de mensen te vertellen over mijn passie en ze anders te laten luisteren naar muziek. Muziek verbindt. Ook mijn vleugel staat in een centrale ruimte binnen de locatie. Wanneer ik daar op speel komen er soms bewoners luisteren”. ‘Klussen’ is een belangrijke hobby in het leven van meneer. Hij vertelt: “Met de huismeester heb ik leuk contact. Voordat wij hierheen verhuisden kwam hij een kijkje nemen in mijn toenmalige werkplaats. Mijn lievelings werkbank heb ik hem cadeau gedaan om te gebruiken op deze locatie. Veel gereedschap heb ik mee kunnen nemen. Het leven zonder werkbank is voor mij ondenkbaar! Ook hieruit blijkt: ze denken onvoorstelbaar met ons mee”.
Meneer en mevrouw zijn nog erg actief. Zo zwemmen zij elke ochtend en gaan er vaak op uit met de fiets. Ze zijn dus nog niet afhankelijk van wat de woonzorglocatie te bieden heeft. “Maar als dat nodig is, wordt er voor je gezorgd en dat idee geeft zoveel rust”. Het was wel even schakelen om niet meer zelf achter de pannen te staan. Mevrouw: “Ik hield veel van bakken en heb altijd ontzettend graag gekookt. Ik heb wel keukenspullen meegenomen, maar gebruik ze niet meer. Dat heb ik uit handen gegeven. Van het eten hier krijgen we geen genoeg. We zijn beiden vegetariër en iedere dag bereidt de kok weer iets bijzonders. Het is hier goed toeven”.
Blijven leren is een belangrijk thema voor het echtpaar. Mevrouw: “Ik volg bijvoorbeeld een curus op het HOVO (Hoger Onderwijs Voor Ouderen) en kies dan een onderwerp uit dat me interessant lijkt en waar ik niets van af weet. Je moet ervoor zorgen dat je van buitenaf geprikkeld blijft, want je wordt hier niet 24 uur per dag geëntertaind”. Leerzaam is soms ook de omgang met medebewoners. Mevrouw: “Ik doe al jaren vrijwilligerswerk in een verpleeghuis en daardoor ben ik gewend met mensen om te gaan die dingen verloren hebben. Dat helpt ook bij de omgang met medebewoners die geheugenproblemen hebben. Iedereen helpt elkaar hier en er is dan alleen maar dankbaarheid. Even een trui goed doen of iemand begeleiden naar zijn of haar appartement. De mensen letten hier op elkaar op een positieve manier. De sfeer is daardoor goed. Zo wonen wij hier, zo staan wij erin. Hier zijn wij gesetteld en we krijgen hier een plek. Dat is echt een cadeautje”.
Wilt u ongeveer zes keer per jaar onze nieuwsbrief ontvangen?
Vult u dan uw gegevens in.
Domus Magnus is gewaardeerd op ZorgkaartNederland. Bekijk alle waarderingen of plaats een waardering
Geef aan bij welke locatie u graag een rondleiding zou willen inplannen. Wij nemen contact met u op voor een afspraak.
Heeft u een vraag? Stuur ons een bericht en wij nemen contact met u op.
Plan hieronder een belafspraak in met onze relatiemanager.
