Wanneer locatiemanager Marga van den Tweel naar buiten kijkt, ziet ze positieve ontwikkelingen op het landgoed van Klein Engelenburg. Er wordt voor elkaar gezorgd en met elkaar samengewerkt. Jong en oud en met verschillende achtergronden. Het resultaat? Allemaal lachende gezichten.
Tekst: Marga van den Tweel, locatiemanager Landgoed Klein Engelenburg te Brummen.
Ik kijk naar buiten en zie een paar jonge jongens in de tuin werken. Ze zijn ongeveer dertien jaar oud. Mutsje op, trainingsbroek aan, ze dollen een beetje met elkaar. Een meter of veertig verderop wordt er ook in de tuin gewerkt. Door een bewoonster van boven de negentig. Ze kijkt niet op of om, volledig gefocust op het bij elkaar harken van het gras. Later in de middag zie ik huismeester Lukas een foto maken van onze Afghaanse vrijwilliger Hassan. Hij staat trots bij z’n fiets, die hij van ons heeft gekregen om van huis naar Klein Engelenburg te fietsen. Het stemt mij vrolijk; zoveel verschillende mensen met verschillende doelen en verschillende leeftijden, maar allemaal met een smile op het gezicht aan het werk.
Regelmatig vraagt de gemeente Brummen en de praktijkschool aan ons om jongeren voor klusjes in te zetten. Dit in het kader van praktijkoriëntering en het zoeken naar een geschikte baan in de toekomst. Het zijn hele jonge mensen, met veel onzekerheid over wat ze later willen worden. De tien leerlingen van dertien jaar komen elke dinsdagochtend naar Klein Engelenburg, en dat tien weken lang. Daarna komt er een nieuwe groep. Ze worden ingezet in de keuken, in de huishouding of in de tuin. Er is meestal geen interactie met onze bewoners, daarvoor zijn de verschillen te groot en de focus van de jongeren te veel op elkaar gericht. Maar dat geeft niet, ze hebben een plek waar ze zichzelf enigszins kunnen ontdekken en tegelijkertijd iets kunnen opsteken. Zo van een afstand geniet ik ervan, en ben best een beetje trots dat wij bedrijfsvoering kunnen combineren met een stukje ‘andere zorg.’
De mevrouw van negentig die aan het harken is, mist haar grote tuin van haar voormalige huis en vindt het heerlijk om op deze manier nog lekker actief te zijn. Ook van dit beeld geniet ik enorm, want actieve bewoners zijn vitale bewoners, en vitale bewoners leveren een belangrijke bijdrage aan een prettig leven op ons landgoed.
Dan onze Afghaanse vrijwilliger en de huismeester Lukas. Hassan maakt een paar rondjes op de fiets, echt op de manier die je ziet bij buitenlandse toeristen die voor het eerst op een fiets stappen. Hij helpt Lukas in de tuin en hun werk levert veel complimenten op.
Ook hier hebben wij gehoor gegeven aan een vraag van de gemeente Brummen om hem te helpen bij het inburgeren. Aan het stralende gezicht van Hassan -en Lukas- te zien, gaat dat zeker lukken. Wat een mooie samenwerking van geheel verschillende soorten mensen met volstrekt andere achtergronden. Zorg & zorg, het kan op zoveel manieren.
Wilt u ongeveer zes keer per jaar onze nieuwsbrief ontvangen?
Vult u dan uw gegevens in.