Meneer van Scherpenzeel was een van de eerste bewoners van Het Sint Jozefpaviljoen. Toen hij, samen met twee van zijn zeven kinderen, een kijkje kwam nemen, was de locatie nog niet helemaal af. Toch zag hij de potentie en besloot; hier wil ik graag wonen.
Meneer van Scherpenzeel: “Dat ik hier woon is de ‘schuld’ van twee van mijn dochters. Ik had in Alphen aan de Rijn een prachtig appartement. Maar toen mijn been werd geamputeerd veranderde natuurlijk alles. Dan moet je alles weer even op een rijtje zetten en bedenken; hoe ga ik verder? Daar hebben mijn dochters bij geholpen. Zij wonen beiden in Gouda en vroegen me of ik niet wat dichterbij wilde komen wonen. Ik zei: “Lieverds, het maakt mij niet uit. Jullie zeggen het maar”. Toen zijn ze gaan zoeken en vonden Het Sint Jozefpaviljoen. Ik vond het een mooi geheel. Een mooi gebouw en een prachtige kamer met een schitterende badkamer erin. Al was de tuin waarop ik uitkijk destijds nog niet aangelegd. Het was prettig hier rond te lopen en met de mensen te praten. Iedereen was zo vriendelijk. Ik wist toen dat het goed zat.”
Als een van de eerste bewoners van een nieuwe woonzorglocatie, krijg je best wat mee van de opstartfase. Meneer van Scherpenzeel: “De beginperiode was best moeilijk want iedereen moest wennen. Het was soms best pionieren maar de mensen die hier kwamen werken waren erg goed hoor. Er was meteen een klik van beide kanten. Ik ben een positief en makkelijk mens, dat scheelt natuurlijk wel.”
Meneer heeft in zijn jongere jaren fanatiek aan korfbal gedaan en van die sportieve levensstijl plukt hij nu nog de vruchten. “Ik heb ‘s ochtends veel hulp nodig. Ik heb maar één been en dan kun je zelf niet alles meer. Ik heb altijd gesport en ben daardoor nog steeds vrij lenig. Dat merken ze hier ook als ze me uit bed halen; ze vinden me erg lenig voor mijn leeftijd! Met mijn scootmobiel ga ik er graag op uit. Verder hoef ik niet zoveel van mezelf. Ik ben al 95 jaar! De activiteiten sla ik over, maar de concerten woon ik graag bij, ik houd erg van muziek”.
Meneer van Scherpenzeel kijkt met veel plezier terug op zijn 95e verjaardag die hij onlangs op een zonnige dag vierde in de tuin van Het Sint Jozefpaviljoen. “Alles is voor me georganiseerd. De kok had heerlijke hapjes bereid en mijn familie en kennissen kwamen langs. In groepjes hoor, want het moest natuurlijk verantwoord worden gevierd. Het was een heel bijzondere dag”.
“Ik vermaak me hier prima. Ik lees ‘s ochtends mijn krantje en dan ga ik beneden koffiedrinken, en dan praat je met deze en genen. Ik zit altijd met drie vaste dames aan tafel. Dat is heel gezellig hoor. We hebben altijd wel wat te kletsen. Al zijn de dames het meest aan het woord. Mijn familie belt me vaak. Al mogen ze dat pas na drie uur doen. Daarvoor trek ik mijn eigen plan. Ik geniet van het buiten zijn, een blokje om. Ik heb ook een heerlijke luie stoel waar ik na het eten een tukkie in doe. Ik ervaar alle rust hier. Dat vind ik prettig. Mijn privacy behouden vind ik belangrijk en dat kan hier goed. Echt, ik heb niets te klagen”.
Wilt u ongeveer zes keer per jaar onze nieuwsbrief ontvangen?
Vult u dan uw gegevens in.